Wahai Kekasih Hati...


#Coretanku
Wahai Kekasih Hati
( by Ahmad Fatah Yasin Al Azmi )

Wahai Kekasih Hati
singgasanamu tak akan lupuk di makan waktu
Kiranya engkau dengar
Senandung rindu yang mengalun indah menyebut namamu
Di atas hamparan bumi tuhanmu

Wahai Kekasihku...
Sungguh begitu indah cintamu
Teramat banyak yang mencintaimu
Namun tiada bandingan dengan besarnya cintamu
Semua itu terukir dalam sapaan terakhirmu
“ummati...! ummati....! ummati...!”

Engkau tak mempertanyakan Sayyidah 'Aisyah yang rupawan
Juga bukan Sayyidah Khadijah yang dermawan
Engkau juga tak panggil Sayyid Hasan Husain tersayang
Tak jua kau panggil Sayyidah Fatimah yang Jelita nan elok dipandang
Yang kau tanyakan, kau sebut, kau panggil adalah Umatmu, yang bahkan sama sekali tak mengingatmu

Wahai Sang Rembulan...
Akhlaq mu Mulia, pribadi mu santun
Kau bersahaja dipembawaanmu
Kau jadikan sabar sebagai pijakan,
Dan kau jadikan ikhlash sebagai lentera

Wahai kasihku...
Engkaulah yang ku harap datang di setiap mimpi ku
Dan semoga bisa bersamamu
Di bawah atap surga Tuhanmu.

Post a Comment for "Wahai Kekasih Hati..."